Ben artık çekirdek aile değil, salkım aile olmak istiyoruuumm.:))
Şaka bir yana, her ne hikmetse bugünlerde kalabalık aile hayalleri kurmaya başladım. Yaşlanıyormuyum ne??

Hani böyle eskiden koca konaklarda anne baba kızlar oğlanlar damatlar gelinler bir arada yaşarlarmış, akşam oldumu bir sofra etrafında harala gürele toplanıp kah atışarak kah gülüşerek yemeklerini yerlermiş.

Çekirdek aile denen kavram insanları kendi yalnızlığına, bencilliğine, korumalı dünyasına biraz daha gömerken ben böyle bir hayal kuruyorum işte.
Sevdiğim insanlarla ve onların eşleriyle birlikte upuzuuun bir akşam yemeği masası etrafında toplanıp konuşa-güle-tartışa yemek yemeyi ve günün tüm stresini orda atmayı düşlüyorum.

Ama biliyorumki günümüz insanı, öyle bir evde, akşamları çekileceği ve eşiyle bir kahve eşliğinde fısır fısır günün son sohbetini yapacağı bir odayı asla ve kat'a kabullenmez. Onların üç oda bir salon kendi evleri olmalıdır. Tamamı kendilerinin yani.. O üç oda bir salon evin salonunu misafir gelince kullanmalıdır. Çocukları kendi odalarında kendi dünyalarının sanal besinleriyle ruhlarını gitgide yalnızlaştırmalıdır. Karı koca ise oturma odasının ayrı koltuklarında boş baktıkları dizilerle zamanı tamamlayıp, çoğu zamanda koltuk üzerinde uyuyakalmalıdır.

Ruhunuz karardı di mi?? Benim de.:))

Eeee hepsi benim olsun deyince insan yalnızlaşıyor..Mecburen.
18/10/2010
RANA